“Sve ostalo predstavlja politički marketing i ekonomski populizam koji bi kao rezultat mogao imati smanjenje konkurentnosti naše privrede, uz povećanje javnog duga, što nažalost vidimo da se dešava i što zahtijeva dodatnu pozornost”, kaže Milatović u intervjuu za “Dan”.

Naglašava da je pokretanje investicionog ciklusa u infrastrukturu neophodno.

“Realizacija velikih infrastrukturnih projekata mora pratiti najbolje evropske standarde, posebno u dijelu transparentnosti tenderskih procedura i zaštite životne sredine, a kako bi se pored održivog razvoja osigurala i podrška bespovratnih EU fondova, uz jeftine kredite od evropskih finansijskih institucija”, kaže.

• U ovom trenutku na crnogorskoj političkoj sceni je aktuelna kriza Vlade, zbog odnosa Demokratske Crne Gore i Pokreta Evropa sad u vezi sa bezbjednosnim sektorom. I Vi ste se oglašavali povodom toga. Da li i Vi smatrate da se radi o partijskoj borbi za uticaj u sektoru bezbjednosti i gdje vidite rješenje?

– Politički subjekti ne bi trebalo da vode borbu za prevlast i kontrolu nad sektorom bezbjednosti, već su dužni da zajednički rade na uspostavljanju sistema koji će štititi interese države i građana i koji će dati odlučan odgovor na probleme sa kojima se kao zemlja i dalje suočavamo u ovoj oblasti.

Zatečeno stanje u sistemu bezbjednosti u trenutku promjene vlasti 2020. godine je bilo posebno problematično. Povjerenje u funkcionisanje ključnih institucija bezbjednosnog sektora bilo je ozbiljno narušeno utiskom da su visoki službenici tog sektora, umjesto da štite državu od kriminala, bili njegovi aktivni sudionici.

Ovaj utisak je danas dodatno pojačan činjenicom da se dva bivša direktora policije i jedan bivši direktor ANB-a iz tog perioda nalaze pod ozbiljnim optužbama pravosudnih organa. Naravno, poštujući prezumpciju nevinosti i ostavljajući nadležnim organima da utvrde šta je istina, opšti utisak jeste da je neophodna temeljna profesionalizacija bezbjednosnog sektora, a sve u cilju uspješne borbe protiv organizovanog kriminala i korupcije.

Upravo je društveni ambijent koji je decenijama kreiran u Crnoj Gori nametao temu bezbjednosnog sektora kao najvažniju u trenucima međupartijskih pregovora nakon izbora. Motivi za to su višestruki – od onih pozitivnih – koji su vođeni iskrenom željom da se država konačno i odlučno obračuna sa svim oblicima kriminaliteta – do onih negativnih – da se osigura nesmetano funkcionisanje zvaničnih i nezvaničnih centara moći u zemlji ili obezbijedi zaštita poslova čija zakonitost je predmet preispitivanja nadležnih organa.

• Možemo li očekivati da ćemo u junu dobiti IBAR?

– Dobijanje IBAR-a je važna etapa na našem evropskom putu, ali ne i presudna. Veliki je korak napravljen imenovanjima u pravosuđu. Fokus u narednom periodu mora biti na izmjenama zakona u oblasti pravosuđa, na izradi seta medijskih zakona, kao i vidljivim rezultatima u dijelu sveobuhvatne izborne reforme. Sve su ovo važni aspekti neophodni u dijelu unapređenja vladavine prava i zatvaranja poglavlja 23 i 24.

Optimista sam. Štaviše, smatram da je dobijanje IBAR-a sasvim izvjesno, između ostalog i zbog pozitivne atmosfere koja postoji u zemljama EU u vezi sa našim budućim članstvom.

Podsjetiću da sam javno promovisao ambicioznu dinamiku da Crna Gora svoje obaveze u smislu zatvaranja svih pregovaračkih poglavlja može ostvariti do kraja 2026, što bi omogućilo postizanje punopravnog članstva do 2028. godine.

Danas je ova mapa puta prihvaćena od strane svih političkih aktera u Crnoj Gori, ali i u Briselu, što smo mogli čuti u razgovorima sa brojnim evropskim zvaničnicima. Zato mi se čini da ostvarenje našeg evropskog sna poprima jasne vremenske okvire.

• Tokom formiranja 44. Vlade, zalagali ste se za širu koaliciju u koju bi ušle, pored sadašnjih članica Vlade, i GP URA i Bošnjačka stranka. PES je iskazivao “otpor” ulasku koalicije “Za Budućnost Crne Gore”. Sada, međutim, PES nema najbolje političke odnose, prije svega sa Vama, GP URA, Demokratama… Najbolji odnosi su im, upravo, sa ZBCG. Vaš komentar?

– Mudra državna politika podrazumijeva umijeće nalaženja zajedničkog jezika oko ključnih državnih interesa. Danas ubiramo plodove širokog dogovora na osnovu kojeg je konstituisana aktuelna parlamentarna većina, koji se ogledaju u institucionalnoj konsolidaciji pravosuđa, ali i drugih institucija, poput Centralne banke.

Napominjem da moje zalaganje nikada nije bilo motivisano favorizacijom pojedinih političkih struktura, već jasnom formulom za dalji napredak na EU putu, kroz prekid dugogodišnjeg v.d. stanja u pravosudnim institucijama. Danas su upravo imenovanja u pravosuđu otključala naš evropski put.

Odnose ZBCG i PES-a ne bih komentarisao jer su oni generisani, prije svega, odnosom lidera ta dva subjekta, gospodinom Mandićem i gospodinom Spajićem, čija saradnja sada predstavlja osnovu parlamentarne većine.

Što se tiče mog političkog djelovanja, jasno je da pripadam umjerenim političarima koji afirmaciju ideje građanskog i evropskog centra vide kao ključnu u novoj konstalaciji političkih odnosa u Crnoj Gori. Čvrsto stojim da antifašizam i tekovine narodnooslobodilačke borbe moraju ostati jedan od najvažnijih temelja našeg društva.

Povećanje životnog standarda, beskompromisna borba protiv kriminala i korupcije, ulaganje u ljudski kapital, kao i zaštita životne sredine, neki su od prioriteta mog političkog djelovanja.

Zalažem se za direktniju demokratiju i smatram da bi uvođenje otvorenih lista i individualnih kandidatura unaprijedilo demokratsku odgovornost političkih aktera. Sada, nažalost, imamo situaciju da važne političke procese u zemlji kreiraju pojedinci koje građani nijesu direktno birali.

• Pored opozicije, očigledno je da Vlada i unutar parlamentarne većine ima kritičare. Vi ste napustili PES, a nakon toga i znatan dio odbornika i članova partijskih tijela. Možemo li očekivati da se od tih političkih snaga, u budućnosti, stvori blok koji bi, eventualno, Vi predvodili?

– Razloge izlaska iz PES-a temeljno sam obrazložio u više navrata, ne bih imao puno toga da dodam. Zalažem se za drugačiju političku kulturu utemeljenu na transparentnosti i na argumentovanom dijalogu o politikama koje su inkluzivne i održive, gdje obrazovanje ima centralnu ulogu u društvenom razvoju.

Ljudi koji su uočili slične probleme u funkcionisanju PES-a, a koji su takođe napustili Pokret, imaju pravo na svoje mišljenje i političko djelovanje, kao i svi građani Crne Gore. Među njima prepoznajem puno onih koji su dali ogroman doprinos demokratizaciji Crne Gore i ne treba ih posmatrati kao sljedbenike bilo koga, pa ni Jakova Milatovića, već kao slobodne ljude sa integritetom i političkom težinom koji su posvećeni boljitku svoje lokalne zajednice i Crne Gore u cjelini.

U ovom trenutku preokupiran sam predsjedničkim obavezama, pri čemu me dodatno motiviše činjenica da, po svim relevantnim istraživanjima, uživam najveće povjerenje građana. S tim u vezi ukoliko demokratski razvoj zemlje bude zahtijevao moje aktivnije uključivanje u političke procese, znaću da se jednako uspješno kao i do sada odredim prema tome. U svakom slučaju, moja partija je Crna Gora.

• Na nedavnom zasijedanju POSP-a usvojena je i deklaracija, koja u sebi sadrži i jednu malo neobičnu formulaciju, da se očekuje saradnja predsjednika Crne Gore, Vlade i Skupštine… Izgleda kao da i Evropska unija prepoznaje da na tom polju stvari ne idu baš najbolje?

– Obaveza svih institucija, ali i svih progresivnih političkih aktera, jeste postizanje društvenog dogovora o što bržem okončanju našeg EU puta. To dugujemo građanima, koji kontinuirano poručuju da je EU ključni prioritet i pokazuju nedvosmislenu želju da naša država bude punopravna članica evropskog društva. U reformama koje je potrebno ostvariti, svaka institucija ima svoju jasnu ulogu, i samo sinhronizovanim djelovanjem možemo postići efikasne rezultate.

Smatram da sam upravo svojim vanjskopolitičkim djelovanjem u prethodnih godinu dana dao snažan doprinos promjeni međunarodne percepcije o Crnoj Gori i vraćanju teme EU integracija Crne Gore u fokus interesovanja važnih donosioca odluka, kako u Evropi, tako i u ostatku svijeta.

Naročiti doprinos ovome dale su neke od istorijskih posjeta poput prijema kod engleskog kralja Čarlsa III ili njemačkog predsjednika Štajnmajera, susret sa američkim državnim sekretarom Blinkenom, generalnim sekretarom NATO-a Stoltenbergom, brojni susreti sa francuskim predsjednikom Makronom, prva ikad zvanična posjeta Holandiji na poziv premijera Rutea, razgovori sa zvaničnicima EU poput predsjednice Evropske komisije Fon der Lajen i brojni drugi. Crna Gora je nakon svakog tog susreta viđena kao još kredibilnija NATO saveznica i prva buduća članica EU.

Dodatno, pored predsjednika države, važno je da svi politički činioci u zemlji, a naročito konstituenti aktuelne Vlade i parlamentarne većine, svoje djelovanje u potpunosti sinhronizuju sa prioritetima državne vanjske politike koja je usklađena sa zajedničkom vanjskom i bezbjednosnom politikom EU i NATO-a.