Ruski portal 36on.ru zamolio je eksperta za bezbjednost Dževada Galijaševića da prokomentariše izjavu Aleksandra Vučića da je Beograd nova Kazablanka.
„Nastup predsjednika Srbije u vezi sa djelovanjem obaveštajnih struktura na teritoriji Srbije i njegovo ukazivanje na `novu Kazablanku`, novi centar i stjecište obavještajnih djelatnosti je prilično neodređena informacija, a državni zvaničnici moraju biti mnogo određeniji pri davanju takvih informacija.
U Srbiji djeluju države i njihove obavještajno-bezbjednosne strukture koje je tretiraju kao neprijatelja kome treba smanjiti manevarski prostor i ograničiti ga – politički i na svaki drugi način. Kao neprijatelja koga treba svesti na Beogradski pašaluk, kao što je Srbija bila u Osmanskom carstvu i onemogućiti srpski uticaj na Balkanu.
Te neprijateljske strukture dolaze isključivo sa Zapada, pa kada se govori o djelovanju obaveštajnih struktura, mora se reći da se neprijateljske strategije prema Srbiji nisu mijenjale od devedesetih.
Zapad je učinio sve da spriječi Srbiju da odbrani jedinstvo, suverenitet i integritet Jugoslavije, ugrozili je SRJ, pa razdvojio Crnu Goru od Srbije, da bi na kraju bombardovao Srbiju i ugrozio joj integritet na Kosovu.
To djelovanje obavještajno-bezbjednosnih struktura prati političke ciljeve koje je Zapad sebi postavio, a oni podrazumijevaju da je Kosovo država odvojena od Srbije i po svaku cijenu žele da realizuju taj zadatak.
Sa druge strane, postoje države koje pomažu Srbiji u očuvanju teritorijalnog integriteta, koje Srbiji pružaju razne vrste političkih usluga u međunarodnim strukturama – u UB, SB UN i mnogim drugim multilateralnim organizacijama koje su veoma bitne za Srbiju. Te države, a prije svega tu mislim na Rusiju, Kinu, pa čak i Iran i Emirate, pomažu Srbiji u borbi na međunarodnom planu.
Rusija je među njima najdirektniji pomagač! Ona Srbiji pomaže i u sferi odbrane, što niko osim prijateljske zemlje ne bi uradio.
Mislim na razna oklopno-mehanizovana sredstva, protivoklopna sredstva i sisteme, tenkove, oklopne transportere, razna PVO oružja i oruđa.
Rusija je pomagala Srbiji poklonima, donacijama, a djelimično i po privilegovanim cijenama. Način na koji je pomagala da odbrani svoj suverenitet, cjelovitost i slobodu – to Rusiju jasno pozicionira kao prijateljsku zemlju.
Prisustvo bilo kojih prijateljskih zemalja u carstvu špijunskih aktivnosti, u Kazablanci novog doba – Beogradu – uvijek treba istaći kao pokušaj prijateljskih zemalja da prate djelovanje neprijatelja Srbije.
A neprijatelj je Zapad, koji svoje ciljeve iz devedesetih ostvaruje preko agenata od uticaja, preko NVO, finansijskom korupcijom, odnosno podmićivanjem neprijatelja Srbije i istovremeno direktnom konfrontacijom pojedinih država u regionu i njenih nacionalnih zajednica sa Srbijom.
Ko huška Bošnjake, Crnogorce i Albance protiv Srba? Upravo Zapad, vodeći politiku slabe Srbije.
Nemojte zaboraviti da je Zapad reformisao ovabještajne strukture u Srbiji, da je to uradio u vrijeme Zorana Đinđića i da je ukidanje službe Državne bezbjednosti bilo antidržavni akt koji je sprovela petooktobarska vlada Srbije.
Ukinuta DB je značila raspuštanje mnogih kvalitetnih kadrova i njihovo udaljavanje iz službe, ali je u operativnom, taktičkom i tehničkom smislu značilo i odvajanje novoformirane BIA od MUP-a.
BIA je prestala da bude struktura u okviru MUP i nikada nije imala policijske ovlasti koje je imala DB, niti je imala ovlasti za sprovođenje istražnih radnji, koje je imala služba DB.
Slabljenje bezbjednosnog sektora Srbije, urađeno za vrijeme Đinđića, koštalo samog Đinđića, koji je ubijen samo šest mjeseci pošto je donio odluku o formiranju BIA.
Obavještajne strukture Srbije su i dalje pod priličnim uticajem Zapada jer je Srbija premrežena zapadnim strukturama unutar vlastite nacionalne strukture.
Zapadni agenti uticaja mašu zapadnim zastavama otvoreno. Nastupaju na nacionalnim frekvencama i zastupaju antisrpske ideje odvlačeći pažnju javnosti od rezultata te aktivnosti. Oni sve vrijeme govore o nevažnim temama, da ne bi govorili o pravim – recimo kako su Srbi u tri različite države bili bombardovani – Krajina, Srpska i Srbija, pa čak i Crna Gora.
U tom smislu, izjave o djelovanju obaveštajnih struktura moraju da budu određene, jedna država mora da razumije koje države u svojoj obavještajnoj strategiji predstavljaju prijateljske strukture, a koje su neprijateljske i to treba da tako da se kaže javnosti!
Jer, takva informacija može mnogo da koristi javnosti u određenju prema političkim akcijama koje sprovodi neprijatelj. A zapadne službe su neprijatelj i suvereniteta i integriteta same Srbije.